 
klik op de foto's voor meer |
||||
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
||
|
"Bloemstukken"
Sinds de Art Nouveau werd de weergave van de natuur geabstraheerd. De bloem werd als symbool gebruikt om uitdrukking te geven aan wat de kunstenaar bezielde. De bloem werd als het ware geindividualiseerd. Een stap in de richting van de abstracte kunst. De bloem geisoleerd uit haar omgeving. De Duitse fotograaf Karl Blossfeldt zoomde zo dicht in op bloemfragmenten waardoor ze abstracte vormen werden, losgemaakt van hun herkomst. Door één zo'n aspect te isoleren is de band met de realiteit doorgesneden en is dat moment in een ander licht te zien.
Als kind had ik een eigen bloementuintje in mijn geboortedorp Gronsveld, dat ligt in Zuid-Limburg. Mijn oma kweekte speciale witte Chrysanten voor op de familiegraven wanneer Allerzielen werd herdacht. Tijdrovend werk waar ze een jaar mee bezig was. Ik maakte de ene Herbarium na de andere en tekende er ook bloemen, bladen en grassen bij. Ik verzon er zelf namen voor. Ik ben nog steeds dol op namen die in de volksmond worden gebruikt als; neusjeprik, bellenpotjes, afrikaantjes, kattenstaart, vergeet-mij-nietje, slaapbol. Gefascineerd keek ik naar onze gemarmerde vloertegels op het toilet van mijn ouderlijk huis. Ik zag sprookjesfiguren, monsters, landschappen, dieren ... kortom, ik begreep al jong dat er met enkele vlekken en vegen een hele magische wereld opgeroepen kon worden. In mijn academietijd (Maastricht '77 - '82) maakte ik al de keuze alleen nog bloemen te schilderen in olieverf. Eerst op grote formaten papier en later op linnen.
Een grof geschilderde, kleurrijke vormentaal waarbij spetters, druipers, snelle krachtige schetsen in houtskool of oilpastels door de olieverf heen de levenskracht van de natuur verbeelden. Bloemen losgeschilderd van hun oorsprong lijken te zweven in een ruimte-, nacht-, water- of ijslandschap. Het beeld wringt, je zit erin gevangen. Het schilderij werkt als een raam in de muur waardoor je naar een ogenschijnlijke verstilde droomtuin kijkt.
Ik werk in serie's en laat hierin verschillende manieren van werkwijzen zien. Bijvoorbeeld de schilderijenserie waarbij een enkele bloem sterk uitvergroot is zodat je door de gedetaileerde intensiteit een sterke beleving van het bloembeeld beleeft. Maar waarbij je door het gebruik van kleur en vorm op het verkeerde been wordt gezet. Zo wordt een krachtige getekende paardenbloem in de knop, geschilderd in verdorde herfstkleuren alsof de bloem sterft (Taraxacum 1996). Het maakt je bewust van de vele stadia die de levenscyclus van de natuur doormaakt. Of de exotische Orchideënserie die menselijke vormen krijgt en sterke asssociaties oproepen met danseressen, die soms laat denken aan oer Hollandse Volendammermeisjes (Vliegen-orchis 1997). De Oerwoudserie uit 2004 bestaat alleen uit allerlei groen tinten en bladvormen.
Mijn schilderijen zijn vertegenwoordigd in diverse bedrijfs- en particuliere collecties en ook de SBK heeft de afgelopen 10 jaren een groot aantal schilderijen aangekocht uit mijn veelzijdige 'bloemenserie's'. |
||||
 |
||||